Z okazji 100 -lecia odzyskania przez Polskę niepodległości Muzeum
w Gliwicach podąży tropami odrodzonej nie tylko w historii, ale i
w sztuce. Począwszy od marca w ramach Artefaktów - wykłady
historii sztuki z Niepodległą w tle.
Wykłady prowadzić będą profesorowie: Krzysztof Stefański z Katedry Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego, którego przedmiotem badań jest architektura polska XIX i XX wieku - głównie zagadnienia architektury sakralnej i poszukiwania form narodowych, sztuka Łodzi i problematyka rewitalizacji - oraz Waldemar Okoń z Zakładu Historii Sztuki Nowoczesnej Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizujący się w historii sztuki XIX i XX wieku, autor takich między innymi publikacji, jak Alegorie narodowe, Kresy w malarstwie polskim, czy monografie poświęcone Janowi Matejce i Stanisławowi Wyspiańskiemu.
Pierwszy wykład - Poszukiwanie narodowych form w architekturze polskiej - architektura jako element walki o narodową tożsamość - prowadzony przez prof. Krzysztofa Stefańskiego już 10 marca o godz. 16.00 w Willi Caro.
Poszukiwanie form narodowych w architekturze XIX i początku XX wieku to jedno z najciekawszych zjawisk w sztuce polskiej. Jego genezy trzeba szukać w połowie XIX stulecia, w atmosferze epoki romantyzmu, sytuacji politycznej niewoli i niepodległościowych dążeń. Sprzyjało to wydobywaniu w sztuce rodzimych, unikatowych wartości polskiej kultury, przeciwstawianych wpływom obcych krajów. W dziedzinie architektury poszukiwania te zaowocowały różnorodnymi koncepcjami - odnajdywaniem form narodowych zarówno w ludowym budownictwie drewnianym („styl zakopiański”), w formach szlacheckiego dworku („styl dworkowy”), w polskiej architekturze gotyckiej („styl wiślano-bałtycki", „styl nadwiślański"), jak i w polskim baroku i renesansie („styl swojski”). Włączało się w nie wielu wybitnych twórców tamtej epoki: Józef Ignacy Kraszewski, Władysław Łuszczkiewicz, Józef Dziekoński, Stanisław Witkiewicz, Jan Sas Zubrzycki. Dążenia te były formą akcentowania narodowej tożsamości Polaków w warunkach braku własnej państwowości, a zaowocowały wieloma oryginalnymi dziełami, które na stałe wpisały się w historię polskiej architektury.
Wstęp wolny, ilość miejsc ograniczona.
Pierwszy wykład - Poszukiwanie narodowych form w architekturze polskiej - architektura jako element walki o narodową tożsamość - prowadzony przez prof. Krzysztofa Stefańskiego już 10 marca o godz. 16.00 w Willi Caro.
Poszukiwanie form narodowych w architekturze XIX i początku XX wieku to jedno z najciekawszych zjawisk w sztuce polskiej. Jego genezy trzeba szukać w połowie XIX stulecia, w atmosferze epoki romantyzmu, sytuacji politycznej niewoli i niepodległościowych dążeń. Sprzyjało to wydobywaniu w sztuce rodzimych, unikatowych wartości polskiej kultury, przeciwstawianych wpływom obcych krajów. W dziedzinie architektury poszukiwania te zaowocowały różnorodnymi koncepcjami - odnajdywaniem form narodowych zarówno w ludowym budownictwie drewnianym („styl zakopiański”), w formach szlacheckiego dworku („styl dworkowy”), w polskiej architekturze gotyckiej („styl wiślano-bałtycki", „styl nadwiślański"), jak i w polskim baroku i renesansie („styl swojski”). Włączało się w nie wielu wybitnych twórców tamtej epoki: Józef Ignacy Kraszewski, Władysław Łuszczkiewicz, Józef Dziekoński, Stanisław Witkiewicz, Jan Sas Zubrzycki. Dążenia te były formą akcentowania narodowej tożsamości Polaków w warunkach braku własnej państwowości, a zaowocowały wieloma oryginalnymi dziełami, które na stałe wpisały się w historię polskiej architektury.
Wstęp wolny, ilość miejsc ograniczona.
Komentarze (0) Skomentuj