Joanna Grzybowska: jestem jak dobre espresso Data dodania: 2025-06-11

Energetyczna i empatyczna. Swoje miejsca pokazuje nam dyrektorka ZSO nr 4.

O sobie mówi, że jest jak dobre espresso – uśmiechnięta, energetyczna i zostająca w pamięci. - Potrafię rozmawiać z każdym bez względu na wiek, pochodzenie czy poglądy - przekonuje. - W moim życiu pełnię wiele ról i każda z nich dodaje mi mocy. Potrafię rozbroić napięcie jednym zdaniem, zbudować most tam, gdzie inni widzą mur i zobaczyć słońce nawet w pochmurny dzień. Wierzę, że pozytywna energia przyciąga dobre rzeczy i każdego dnia staram się nią dzielić z innymi.

Urodziła się w Gliwicach, dorastała w Szobiszowicach. - Moje dzieciństwo było szczęśliwe. Pełne radości, przygód i ważnych lekcji - opowiada. - Był to czas, w którym odkrywałam świat, uczyłam się jak nawiązywać relacje z innymi, i tworzyłem wspomnienia, które pozostaną ze mną na zawsze. Już od najmłodszych lat opiekowałam się innymi. I to pozostało mi do dzisiaj (śmiech).
Bardzo mile wspomina SP 20 przy ul. Jana Śliwki, gdzie była przewodniczącą samorządu klasowego, a pod koniec nauki i szkolnego. – Byłam dzieckiem bardzo aktywnym, więc wylądowałam w klasie sportowej. Podstawówka to również harcerstwo, koła zainteresowań. Wszędzie było mnie pełno – opowiada.

Liceum Ogólnokształcące nr 3 przy Gierymskiego i klasa o profilu biologiczno-chemicznym to kolejny etap jej edukacji. – Do dziś przyjaźnię się z kilkoma koleżankami i kolegami z czasów licealnych. Wspólnie nawet wyjeżdżamy na rozmaite eskapady – podkreśla z dumą.

Po maturze wybrała Wydział Chemiczny Politechniki Śląskiej. – Trochę przez przypadek, bo tak naprawdę chciałam iść się na biologię, ale przypadkowo zniszczyłam druk podania na studia, a kserokopiarek w tamtych czasach nie było – śmieje się. – I za namową przyjaciółki Ani zaczęłam studia na polibudzie. Nie żałuję. To był cudowny czas. Nauka szła mi łatwo, a studenckie życie wchłonęło bez reszty (śmiech). Na studiach poznałam męża, sporo się imprezowało. Kluby studenckie, Igry. No i wyjazdy zagraniczne. W ramach wymian studenckich zwiedziłam kilka europejskich krajów tzw. demoludu.

Pierwsza praca po studiach w branży lakierniczej ją nie wciągnęła. Aż któregoś dnia spotkała swojego byłego nauczyciela i wychowawcę, Krzysztofa Przybyłowicza, który był dyrektorem szkoły przy ul. Orląt Śląskich.

- Zaprosił mnie na kawę i w trakcie rozmowy zaproponował pracę nauczyciela chemii. Poszłam na rok, a zostałam 32 lata – uśmiecha się. - Ta praca dawała i wciąż mi daje mnóstwo satysfakcji. Jestem dumna, że wykształciłam 21 laureatów konkursów przedmiotowych z chemii, że przez wiele lat byłam wicedyrektorem szkoły, a od 14 lat samodzielnie nią kieruję.
Twierdzi, że we wszystkim, co robi – zarówno w pracy edukacyjnej, jak i społecznej (jest radną Rady Dzielnicy Łabędy- red.) – najważniejsi są ludzie, którzy ją otaczają. - Tego, że jestem osobą empatyczną i wyjątkowo wrażliwą na potrzeby drugiego człowieka nauczyli mnie rodzice. W centrum moich działań zawsze stoi druga osoba – jej rozwój, dobro, godność i potencjał. Najważniejsze w życiu są dobre relacje, wzajemny szacunek i troska o siebie – puentuje.

Jest osobą energiczną i aktywną. Jak tylko może dojeżdża do szkoły hulajnogą, a wolne chwile lubi spędzać na rowerze, nartach, albo na motocyklu. - Ale jako plecak (pasażer - red.) – zaznacza z uśmiechem.

Poznajcie ulubione miejsca Joanny Grzybowskiej, dyrektorki Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 4 w Gliwicach.
(s)